Zeg ‘ja’ tegen je kind en tegen het kind in jezelf

De twee vragen
Jaren geleden woonde ik een lezing bij van psycholoog Steven Pont. Na al die jaren is me daarvan één ding bijgebleven. Als je kind iets wil, waar jij als ouder je twijfels bij hebt, stel jezelf dan de volgende twee vragen: 1. is het levensbedreigend? 2. heeft een ander er last van? Wanneer je beide vragen met ‘nee’ kunt beantwoorden, kun je ‘ja’ zeggen tegen je kind.
Een eenvoudig voorbeeld: je gaat met je kind de deur uit, jij vindt het wat fris buiten, dus je wilt dat je kind een jas aantrekt, maar hij/zij weigert ondanks jouw aandringen. Dit kan, vooral met peuters, een hoop gezeur, gedrein en gestamp opleveren, maar je kunt jezelf ook afvragen of het levensbedreigend is als je kind geen jas aantrekt en of een ander er last van zal hebben. Nee? Sta je kind dan toe om zonder jas naar buiten te gaan.

Bewustwording
In het begin heb ik deze regel heel wat keren toegepast. Later is hij meer als bewustwording gaan dienen. Ik ging beseffen hoe vaak ik eigenlijk ‘nee’ zei tegen mijn kinderen zonder echt goede reden. Nee, omdat ik er geen zin in had. Nee, omdat ik het teveel gedoe vond. Nee, omdat het troep zou geven. En zelfs nee, daarom niet, waarvan ik me ooit had voorgenomen het nooit tegen mijn kinderen te zeggen. Deze bewustwording maakte dat ik mezelf steeds vaker afvroeg: ‘waarom eigenlijk níét, wat maakt het uit?’ En ik merkte dat ik op die vraag meestal geen antwoord had. Ik ontdekte ook dat het alles te maken had met hoe onbezorgd en open mijn kinderen nog in het nu leven en hoe ik, belemmerd door overtuigingen en oordelen, bezig was met wat nog ‘moest’ gebeuren.

Waarom niet?
Dus zeg niet alleen vaker ‘ja, waarom niet’ tegen je kind, maar doe ook zelf eens lekker mee! Denk even niet aan je werk, de was of die boodschap die je nog moet doen. Leg je to-do-lijst aan de kant en bouw een huis van lego, maak een vingerverf tekening (echt, je wast het er zo weer af) en roetsj van de glijbaan. Het zal je een heerlijk gevoel opleveren én een hoop plezier samen met je kind. Waarom niet?!

Hoe vaak zeg jij eigenlijk ‘nee’ tegen je kind, waar je ook best ‘ja’ had kunnen zeggen?